پترولوژي و ژئوشيمي توده نفوذي ده‌نو (شمال شرق اليگودرز)

منطقه مورد مطالعه (ده‌نو)، حدود 20 کيلومتري شمال شرق اليگودرز واقع در استان مرکزي است كه در تقسيمات زمين‌شناسي ايران در پهنه سنندج - سيرجان قرار دارد. توده نفوذي به سن کرتاسه بالائي در شيل ها و ماسه سنگ هاي ژوراسيک نفوذ کرده است. مطالعات پتروگرافي و ژئوشيميائي نشان مي دهد اين سنگ ها شامل توناليت، گرانوديوريت، مونزوگرانيت و لويکوگرانوديوريت تورمالين دار مي باشند. در قسمتهائي از همبري توده نفوذي با سنگ درونگير و همچنين لويکوگرانوديوريت و گرانوديوريت ها تحت تاثير محلول هاي حاوي بور اجتماعات فراواني از گونه هاي تورمالين دار تشکيل شده است. سنگ هاي مورد مطالعه شامل کاني هاي اصلي آمفيبول، پلاژيوکلاز، بيوتيت، ارتوکلاز، و کاني هاي فرعي آپاتيت، زيرکن، پيروکسن، آندالوزيت، گارنت، تورمالين و سيليمانيت هستند. نتيجه آناليز EDS از آمفيبول ها نشان مي دهد که اين کاني ها از نوع کلسيم دار (منيزيو - هورنبلند) مي باشند. انکلاوها از نوع ميکروگرانولارمافيک و از جنس ميکروديوريت کوارتز دار و ميکروگرانوديوريت مي باشند. تورمالين هاي منطقه مورد مطالعه از نوع شورليت و دراويت بوده و از نوع تورمالين هاي برشي و ماگمائي هستند. شواهد صحرائي، پتروگرافي و ژئوشيميائي نشـان مي دهد که توده نفوذي ده‌‌نو ماهيت دورگه اي داشته و از نوع هيبريد با ويژگي هاي غالب گرانيتوئيد هاي نوع (Hs) S، مي باشد. بر پايه داده هاي موجود اين سنگ ها به احتمال زياد از اختلاط ماگمائي با منشا گوشته اي و يک مذاب آناتکسي تشکيل شده اند. با توجه به نمودارهاي ژئوشيميائي، سنگ هاي نـفوذي منطقه مورد مطالعه از نوع کالکوآلکـالن بوده و در محيط تکتونيـکي قوس هاي آتشفشاني تشکيل شده است