ژئوشيمي و پترولوژي سنگ هاي دگرگوني مناطق چاه گربه و پل خاوند (انارك)

مناطق مورد مطالعه در شمال شرق و جنوب شرق انارک و در حوالي دو ناحيه ي پل خاوند و چاه گربه قرار گرفته است. تاقديس پل خاوند از سنگ هاي مرمر(مرمر لاک)، کوارتزيت، شيست هاي پليتي، کلريت ـ اپيدوت شيست با منشا متابازيتي، گارنت ـ ميکا گنايس، آمفيبوليت، اپيدوت ـ آمفيبوليت و متاگرانيت تشکيل شده است. در نقشه زمين شناسي تهيه شده توسط سازمان زمين شناسي کشور، سنگ هاي اين منطقه مشابه سري چاه گربه در نظر گرفته شده ولي بر اساس مطالعه ي حاضر هيچگونه شباهتي بين سنگ هاي دگرگوني اين مناطق وجود ندارد. با توجه به مطالعات صحرايي و آزمايشگاهي مي توان شواهد دو فاز دگرگوني را در منطقه ي پل خاوند شناسايي نمود. نخستين فاز دگرگوني، موجب تشکيل گنايس ها و آمفيبوليت هاي منطقه شده است. گنايس ها و شيست هاي منطقه با منشا متاپليتي مورد مطالعه ي ژئوترمومتري گارنت ـ موسکويت و ژئوبارومتري گارنت ـ موسکويت ـ پلاژيوکلاز ـ کوارتز قرار گرفتند. بر اساس داده هاي حاصل، شيست هاي اين منطقه در درجه حرارت 5±595 درجه سانتي گراد و فشار 40±3818 بار و گارنت ـ ميکا گنايس هاي منطقه در دماي 5±655 درجه سانتي گراد و فشار 40±5997 بار شکل گرفته اند. همچنين سنگ هاي آمفيبوليتي پل خاوند در دماي 50±600 درجه سانتي گراد و فشار 500±5250 بار تشکيل شده اند. اين سنگ ها در دومين فاز دگرگوني و همزمان با تشکيل تاقديس پل خاوند مجدداً متحمل فشار شده است ولي در اين فاز هيچگونه کاني شاخصي شکل نگرفته لذا مي توان اين فاز را يک فاز دگرشکلي ناميد. متاگرانيت هاي مجاور مرمر لاک در حين و پس از نخستين فاز دگرگوني، شکل گرفته اند. بر اساس شواهد ژئوشيميايي و کاني شناسي اين سنگ ها بيشتر طبيعت گرانيت S مي باشند و مي تواند در ارتباط با گنايس هاي منطقه ي پل خاوند باشند. اين متاگرانيت ها طي دومين فاز، دگرشکل شده و به ميلونيت ها و التراميلونيت تبديل شده اند. بر اساس مطالعات ژئوشيميايي اکسيد عناصر اصلي نمونه هاي آناليز شده، متاگرانيت ها عمدتاً متعلق به محيط هاي بعد از کوهزايي مي باشند. همچنين بر اساس آناليز دو نمونه سنگ متابازيتي رخساره آمفيبوليت، اين سنگ ها از نوع بازالت هاي جزاير قوسي هستند و شواهدي از حادثه ي فرورانش را مي توان به کمک عناصر نادر خاکي و کمياب مشاهده نمود. از مهمترين مشخصه ماگماتيسم مرتبط با فرورانش، کاهش Nb در نمونه هاي نورماليز شده با بازالت هاي جزاير قوسي مي باشد. اين مرحله با فرورانش يک پوسته اقيانوسي(پالئوتتيس) در منطقه همخواني دارد